Kościół parafialny pod wezwaniem św. Antoniego w Koziegłówkach został zbudowany w latach 1903-1908 według projektu Hugona Kudery i planów inż. Józefa Pomianowskiego, w stylu włoskiego renesansu.

Fronton zdobi wyniosła wieża z kolumnadą, natomiast ostry szczyt wieży zdobi galeria, nad którą umieszczono hełm z krzyżem. Dziesięć filarów podtrzymujących sklepienie dzieli kościół na trzy nawy: główną i o połowę mniejsze dwie nawy boczne, a całość ma kształt krzyża łacińskiego. Sklepienie głównej nawy jest wnękowe a bocznych – beczkowe. Wszystkie nawy urozmaicone są pasami arkad. Prezbiterium zdobią także arkady i przyokienne wnęki. Ściany ozdabiają gzymsy i pilastry o bogatych kapitelach. Posadzka wyłożona jest deseniową terakotą. Ołtarz główny – z polerowanego czerwonego marmuru – ma kształt stołu. Nastawę tworzy tabernaculum znajdujące się między kolumnami. W niszy stoi rzeźba wyobrażająca wystawioną monstrancję. Po obu stronach ołtarza stoją figury świętych, przeniesione ze starego kościoła: św. Mikołaja i św. Wojciecha.

W kościele jest pięć ołtarzy. Zwraca uwagę czarny, marmurowy – o czterech kolumnach i pilastrach – św. Antoniego Padewskiego – cudotwórcy. Ołtarz jest dziełem późnobarokowym,  z datą na cokole 23 luty 1762. Jego fundatorem – jak podaje Katalog zabytków – miał być kasztelan Tarnowski, tymczasem przekaz źródłowy  z 1791 r. jako fundatora wymienia miejscowego proboszcza księdza Franciszka Orłowicza, kanonika kaliskiego. W ołtarzu tym, wykonanym z paczółtowskiego i czarnego marmuru, przypisywanym warsztatowi dębnickiemu, dostrzegamy poważną i monumentalną architekturę, o świetnie wyważonych proporcjach, która idzie w parze z dobrym artystycznie jego rzeźbiarskim wystrojem. Wyróżniają się zwłaszcza dwa posagi: Św. Andrzeja i Judy Tadeusza. Po zburzeniu dawnego kościoła i kaplicy św. Antoniego ołtarz przeniesiono wraz z częścią wyposażenia do obecnej świątyni.

Obraz św. Antoniego, malowany w Rzymie, został przywieziony z Włoch w 1635 r. i zasłynął łaskami, o czym można przeczytać w specjalnie zaprowadzonej księdze. Świadczą o tym również wiszące przy nim liczne wota srebrne. Z wotów tych wykonano zdobiącą obraz barokową sukienkę trybowaną.  W 1568 r. obraz został poświęcony przez papieża Piusa V. Na prośbę ks. J. Znojeckiego w 1656 r. został ofiarowany  i przywieziony przez ks. F. Zaczkowskiego do kościoła w Koziegłówkach.

Najstarsze wota, złożone w kilku gablotach przy ołtarzu pochodzą z XVII w.  Zbiór srebrnych bądź posrebrzanych plakietek wotywnych pochodzących z XVII-XIX w. uznawany jest za jeden z największych. Ofiarowywano je do obrazu św. Antoniego Padewskiego, który otaczany był szczególną czcią. Mimo znacznych ubytków, gdyż przed 1748 r. część wotów przetopiono na sukienkę do obrazu oraz na monstrancję, zachowany zespół stanowi interesujący materiał zabytkowy, m.in. dlatego, że składają się nań wota ofiarowywane przez przedstawicieli różnych warstw ówczesnego społeczeństwa – przez biednych i bogatych. Mniej liczną, ale ważna grupę tego zespołu tworzą wota wyobrażające zwierzęta, ofiarowywane w intencji żywego inwentarza.

 Kościół w Koziegłówkach przechowuje kilka innych jeszcze XVII-wiecznych obrazów; wszystkie jednak gruntownie przemalowane. Wymienić tu można obraz św. Stanisława biskupa z donatorami oraz włoskiego pochodzenia obraz św. Jana Ewangelisty zdobiący zwieńczenie ołtarza głównego.

Wyjątkowa jest też grupa czterech portretów. Dwa najstarsze barokowe portrety datowane na XVIII w. przedstawiają biskupów krakowskich: Konstantego Felicjana Szaniawskiego i Stanisława Kostkę Załuskiego. Biskupi ukazani są w półpostaci na płaskim neutralnym tle, na którym wyraziście rysują się ich realistycznie modelowane twarze.

W kościele znajdują się też wyroby rzemiosła artystycznego takie jak barokowe monstrancje, kielichy, krzyże, relikwiarze, kadzielnice i ampułki. Na uwagę zasługuje późnorenesansowy, datowany na I pol. XVII w (1607) kielich fundowany przez Barbarę i Stanisława Kawieckich. W kościele zachowały się także dwa XVII-wieczne kielichy barokowe: jeden datowany na około połowę stulecia, a drugi na rok 1693 z charakterystycznym ażurowym nodusem herbowym, sprawiony przez miejscowego proboszcza ks. Jana Pychowicza. Temu księdzu kościół zawdzięcza także bardzo ładny barokowy krzyż ołtarzowy (1689), a ks. Franciszkowi Orłowiczowi regencyjny pacyfikał (1744), takież ampułki i tackę  (1743) oraz łódkę na kadzidło (1747). W kościele przechowywana jest także barokowa XVIII-wieczna kadzielnica ozdobiona motywem winnej latorośli.

Jest tu barokowy relikwiarz św. Antoniego i św. Stanisława. W ołtarzu głównym znajdują się również w dwóch barokowych, posrebrzanych trumienkach relikwie św. Anzelma, ramię św. Sulpiciusza Męczennika, ramię św. Łucji, relikwie Św. Justyny, Fabiana, ząb św. Stefana Męczennika i św. Andrzeja.
W lewej nawie kościoła znajduje się obraz św. Mikołaja, pochodzący najprawdopodobniej z czasów średniowiecza.

Oprócz tego, w kościele znajduje się szereg innych, bardzo cennych przedmiotów kultu religijnego, obrazów i figur, np. pozłacany kielich z1668 r.  i sygnaturka z 1788 r., dzwony, chór owalnie wygięty, ozdobiony gipsaturą, stylowe portale i pomniki – z dawnej świątyni z 1603 r.

Kościół w Koziegłówkach, dzięki kultowi św. Antoniego jest miejscem pielgrzymek 13 czerwca każdego roku.